/tt_p_344_0001.djvu

			Ma??ecka k. 
i- 
Kilk.X 
t???' 
??? 
* 
??? 't ?????????V-' 
???^:'- 
. 
-
		

/tt_p_344_0003.djvu

			fl??x., foli, j STf- 
-V 
Odbitka z J\s 8???10 ???Ziemi" z dnia 15 kwietnia, 1 i 15 maja 1931 r. 
MIECZYS??AW MA??ECKI. 
KILKA UWAG O GWARZE ORAWSKIEJ. 
Oraw a nale??y pod wzgl??dem dialektologicznym do bardzo s??abo zbadanych ziem 
polskich. Powa??niejszej p r ^ y o gwarze orawskiej nie posiadamy; artyku?? J. Pol??vki1) 
i R. Zawili??skiego2), oba o charakterze przyczynk??w ??? to g????wne pozycje bibljograficzne. 
W mym ???Archaizmie podhala??skim??? (Krak??w, 1927) z natury rzeczy po??wi??ci??em O ra ?? 
wie bardzo ma??o miejsca i jedynie rozdzia?? o granicy dialektycznej podhala??sko-oraw- 
skiej zawiera kilka szczeg????owszych danych i o gwarze orawskiej. Dysponuj??c dzi??ki pra?? 
cy nad ???Atlasem polskich gwar g??ralskich??? nowym materja??em, pragn?? w niniejszym ar?? 
tykuliku poda?? zwi??z???? charakterystyk?? gwary orawskiej oraz okre??li?? jej stosunek do 
s??siednich dialekt??w g??ralskich. 
Przed przyst??pieniem do omawiania stosunku gwary orawskiej do czadeckiej, ??y?? 
wieckiej i podhala??skiej nasuwa si?? pytanie, jak przedstawia si?? granica polsko-s??owacka 
na Orawie, to zn., 
o ile s??siedztwo dw??ch tak bliskich j??zyk??w wywar??o wp??yw na jej 
charakter. O t?? ?? trzeba z naciskiem zaznaczy??, ??e granica polsko-s??owacka na Orawie 
jest niemal w ca??ym swym przebiegu8) bardzo ostra (to zn. niema nigdy w??tpliwo??ci, 
czy dan?? wiosk?? nale??y zaliczy?? do j??zykowego obszaru s??owackiego, czy te?? polskiego), 
czyli nosi wybitne pi??tno granicy nowszej, wskazuj??cej, ??e ??ywio?? polski zetkn???? si?? 
tu ze s??owackim w niezbyt odleg??ej przesz??o??ci. 
Do osad pod wzgl??dem j??zykowym bezsprzecznie polskich nale??y na Orawie zali?? 
czy?? nast??puj??ce: Bukowina, Chy??ne, G??od??wka, Harkabuz, Herducka, Jab??onka, Mutne, 
Nowo??, Lipnica Dolna, Lipnica G??rna, Orawka, Piekielnik, Podsarnie, Podszkle, Pod?? 
') Pol??tina v horn?? stolicy oravsk?? (=L is ty filologick?? a paedajogick?? XII, 1885, str* 463???71). 
2) Charakter j??zykowo-etniczny ludno??ci polskiej na W??grzech (== Pami??tnik T-wa Tatrza??skiego, 
XXXVII, 1920 r.). 
3) Jedynie od strony G??od??wki granica ta uleg??a nieznacznemu zatarciu, gdy?? w gwarze tej wioski 
wyst??puje szereg s??owacyzm??w gdzieindziej na Orawie niespotykanych. 
1
		

/tt_p_344_0004.djvu

			wilk, Pog??ra (Pohora), Rabcza, Rabczyca, Sihelne, Sucha G??ra, Weso??e, Zubrzyca D ol?? 
na, Zubrzyca G??rna. O przynale??no??ci do j??zykowego obszaru polskiego decyduje ca??y 
zesp???? og??lnie polskich cech, z kt??rych wystarczy wymieni??: 
1. Zachowanie samog??osek nosowych ?? , ?? w zupe??nej zgodno??ci z j??zykiem lite?? 
rackim, tak pod wzgl??dem stosunku ?? do ??, jak te?? co do ich warto??ci nosowej; czysta 
nosowo???? wyst??puje tylko przed sp????g??oskami szczelinowemi, przed innemi za?? sp????g??os?? 
kami samog??oska nosowa ro zpada si?? na cz?????? ustn?? i odpowiedni?? sp????g??osk?? nosow??, 
np. zwi??zanie, k??sek, g????, g??si, ale grzo??dziel, roncka, piontek, srombek ???s??siek???, g??emboki 
i t. d. We wschodniej cz????ci Orawy ?? i e-j -n ulega zw????eniu na e pochylone lub na?? 
wet y, np. p ???ynta, ??y??, ??y??, lyn, tyn i t. d. Na ko??cu wyrazu samog??oski nosowe trac?? 
nosowo????, t. j. ?? przechodzi w e, ?? w o, nie mamy wi??c??? z wyj??tkiem narz??dnika 1. poj. 
rodz. ??. ??? 
przej??cia ko??cowego ?? w om. Przyk??ady: jo kopie g??emboko studnie, w idz?? 
??umno babe, dadzo, zb'yrajo, miondlo ale z babom, s kosom. 
2. Pras??ow. grupy or, o l mi??dzy dwoma sp????g??oskami rozwijaj?? si?? na ro , lo 
(w s??owackiem ra, la), np. krowa, mr??s, g??owa, ch??op. 
3. W po??o??eniu przed sp????g??oskami przednioj??zykowemi twardemi pras??ow. e, ??, 
r i l sonantyczne mi??kkie ulegaj?? dyspalatalizacji, t. j. e = 'o, ?? = ???a , r sonant, mi??kkie = 
a r , l sonant, mi??k?? 
kie = e??, np. pco??a, 
co??o, niewiasta ???sy?? 
nowa??? , 
prsisiatka 
???prz????lica??? , co rny, 
we??na. 
4. Utrzyma?? 
nie r????nicy mi??dzy 
ya/wzupe??nej 
zgodno??ci z j??zy?? 
kiem literackim, np. 
??i Polacy, b'ytasy 
???niebieski??? , 
??yje; 
brak zatem na O- 
rawie t. zw. archa?? 
izmu podhala??skie?? 
go, t. j. wymowy 
cisto, sid??o, 
z ito 
it.d. 
5. Palataliza- 
cja wszystkich sp?????? 
g??osek zgodnie z j???? 
zykiem literackim, 
np. dzier-zenie, sia- 
d??ij, mielok ???kij 
w ??arnach??? , cierli- 
ca, kiedy??ik, po- 
wiedzio??, g??upiego, 
biere i t. d. Ponad?? 
to dosy?? cz??sty na 
Orawie typ: dachi Rye. 1. 
Stara g??ralka z Pohory. 
Fot. Karol Plicka. 
(Wydawn. Matice Slovenskej w Sv, Marcinie Ture). 
???dachy???, ??a??cucki, 
duchi, ale chytro, 
chyboj, uchyl sie, 
czyli zmi??kczenie 
ch=ch'matucha?? 
rakter zjawiska 
morfologicznego, a 
nie fonetycznego 
6. Wyst??powa?? 
nie sp????g??oski g 
niemal w tym za?? 
kresie, jak i w j???? 
zyku literackim, np. 
ig??a, gnotek, groch, 
?? niego, ale w nie?? 
kt??rych wyrazach 
trafia si?? pod wp??y?? 
wem s??owackim ch, 
np. chruby, kochut, 
chore i t. p. 
Polski charakter 
gwary orawskiej 
podkre??la nadto 
d??ugi szereg dia- 
lektyzm??w w??a??ci?? 
wych jedynie gwa?? 
rom polskim, a nie?? 
znanych j??zykowe?? 
mu obszarowi s??o?? 
wackiemu. Tu na?? 
le??y: 
2
		

/tt_p_344_0005.djvu

			'5- 
1. Mazurzenie, czyli wymowa liter sz, ?? , cz , d?? jak s, z , c, dz, np. sytko ???wszyst?? 
ko??? , zyt, cyr??ice, jezdze. 
2. Zw????enie pierwotnie d??ugich samog??osek, a mianowicie d??ugie a , e, o przecho?? 
dz?? w o, yH'y , u (d??ugie o ??? u i w j??z. liter.), np. woga, chlyf, wy??y?? ???wynie???????, mr??s. 
3. Labjalizacja o, np. uoko, uo jym ???8??? . 
4. Przej??cie ko??cowego ch w k , ale tylko w kategorjach gramatycznych, np. 
w zembak, tyk, do ??ik, widzio??ek, ale dach, groch, miech lub da, ??a??cu, du, zale??nie 
od gwary. 
5. Utrzymanie wymowy frykatywnego rz, brzmi??cego jako r?? lub rsz, np. prszed??i, 
grzebie??. Po r?? lub rsz stale i nie y, np. prszise??, gr??ib. 
Zesp???? cech og??lnopolskich oraz polskich dialektycznych (kt??rych ilo???? mo??naby 
znacznie pomno??y??) dowodzi w spos??b niezbity, ??e ludno???? wymienionych miejscowo??ci 
nale??y do czysto polskiego obszaru j??zykowego, a wi??c o przechodnich czy mieszanych 
dialektach polsko-s??owackich, lub te?? o zes??owaczonych Polakach (pod wzgl??dem j??zy?? 
kowym), nie mo??e by?? na Orawie mowy. Jest rzecz?? ca??kiem zrozumia????, ??e kilkuwie- 
kowe s??siedztwo ludno??ci s??owackiej i polskiej pozostawi??o te?? pewne ??lady w j??zyku 
i st??d spotykamy na Orawie w s??owackich gwarach polonizmy, a w polskich s??owacyzmy. 
Do najbardziej znanych polonizm??w nale??y ko??c??wka om w narz??dniku 1. poj. (typ: 
z babom zam. s??owac. z bab ou), kt??ra panuje w gwarach s??owackich w narzeczu na- 
miestowskiem1), a w gwarach zn??w polskich, przylegaj??cych do s??owackich, spotykamy 
w 1 osobie 1. poj. czasu tera??n. wzorowany na j??z. s??owackim typ: siedzym , p??acym , t??u- 
cy m . Najbardziej uderzaj??co wyst??puj?? obustronne wp??ywy w zasobie s??ownikowym i zw??a?? 
szcza w gwarach polskich mo??na zebra?? leksykalnych s??owacyzm??w poka??n?? wi??zank??. 
Granica dialektyczna orawsko-podhala??ska, orawsko-??ywiecka i orawsko-czadecka 
biegnie dok??adnie wzd??u?? dawnej politycznej granicy Orawy, co te?? niedwuznacznie, 
wskazuje, ??e ludno???? polska zjawi??a si?? na Orawie w niezbyt odleg??ej przesz??o??ci. Od 
trzech wymienionych gwar (t. j. podhala??skiej, ??ywieckiej i czadeckiej) wyr????nia si?? 
Orawa rozwojem ko??cowego ?? na o w bierniku 1. poj. rodz. ??. i 3 os. czasu tera??n., 
gdy?? na Podhalu, w ??ywieckiem i Czadeckiem mamy stale w tych kategorjach om wzgl. 
um (por. wy??ej). Typ: o n i kopio g??emb oko stud nie przedstawia najbardziej charaktery?? 
styczn?? cech?? gwary orawskiej. Ponadto od Podhala r????ni si?? gwara orawska brakiem 
tak zw. archaizmu podhala??skiego (por. wy??ej) oraz utrzymaniem wymowy rz frykatyw- 
nego, od dialektu za?? ??ywieckiego i czadeckiego brakiem cech ??l??skich, kt??re w tych 
ostatnich gwarach dosy?? silnie wyst??puj??. 1 tak mamy na Orawie 1) typ: kozanie, ??nio- 
danie, a w ??ywieckiem i Czadeckiem: koza??i, ??nioda??i; 2) typ orawski: s??otkie mlyko, 
rany Boskie, ??ywiecko-czadecki: s??otki mlyko, rany Boski', 3) typ orawski: g??upiego, ??yw.- 
czadecki g??upigo; 4) typ orawski: ??r??d??o, ??rad??o, ??roda, ??ryb??o, ??yw.-czadecki: zrz??d??o, 
zrzad??o, strzoda, strzyb??o. 
Wielka wyrazisto???? gwary orawskiej od strony Podhala, ??ywiecczyzny i ziemi 
czadeckiej rzuca ciekawe ??wiat??o na pochodzenie osadnik??w orawskich: z tych trzech 
przylegaj??cych do Orawy obszar??w nie mogli oni pochodzi??, ale ??? zdaje si?? ??? przyw??dro?? 
wali z terytorjum, le????cego na p????noc od Podhala (t. zn. na pn. od granicy dialektu 
podhala??skiego) i w??a??ciwej ??ywiecczyzny. Poniewa?? jednak rozstrzygni??cie tej kwestji 
jest mo??liwe dopiero po szczeg????owej analizie j??zykowej przy bacznem uwzgl??dnieniu 
wynik??w bada?? historycznych, dlatego zagadnieniem tem zajm?? si?? obszerniej na innem 
miejscu. Poni??ej za????czam opowiadanie o pracy przy obr??bce lnu w trzech r????nych 
wsiach orawskich oraz kilka pie??ni ze wsi Nowo??. 
') Por.: V. V????n??, Slovensk?? n??re??ia v Orave (=Sborn ??k Matice Slovenskej I, 1923, str. 174). 
3
		

/tt_p_344_0006.djvu

			OBR??BKA LNU. 
A. Pog??ra (lud. Pochora), opowiada?? J??zef Zosiak, lat 80. 
Zaskrudli l) sie i uo??sieje sie i znowu sie poskrudli. Teros kie uro??nie tszeba go 
(sc. len) wyple??, a kie za??-uo??re, kie g??ufki uo??rejo na ??im, to go tszeba wybra??; teros 
kie go wybiero, to go powi??zajo do uo??ypek 2), teroz-go wezno i uobrafajo na rafie, 
teroz-go wezno i zawi??zo na stuchy Pl) i zamoco do mocydla, teros kie sie wymocy, to 
go uo??cielo na intake A), teros kie na m??ace pobedzie, to go potym pozb'yrajo i na stuchy 
znowu powi??zajo, potym go ususo, potym go ???ot??uko na stolicy, na skale renkom, a ki- 
jonkom; potym go uomiendlo w miendlicy, potym go ???otro f cierlicy, potym go uocesajo 
na sce??i; kie go ocese, to potym ju s psze??dzie, to dzieli, to chrupse, to jez-zgrzebne, potym 
pace??ne, a potym psze??dzie na wusku**), chto na wusku, chto na w??eciono, a na psz????licy 
mo ko??dziel. Ten len, jag-uprze??dzie, to zaniesie do knopa6J; knop to wyrobi na war??ta- 
cie, a kie to knop wyrobi, potym sie to uw a??i w ??ugu, wypiere, a potym b???y li a potym 
syje komu co tszeba. 
B Podw ilk, opowiada?? Jan Simrak, lat 58. 
Zasieje lyn, potym sie plewie, potym kie u??re, to sie biere, potym sie rafie s tyk 
g??uwek, potym sie mocy f potoku, musi sie go wyp??uka??, kie wyp??uce, abo stufa??A), 
abo na pokosy k??a??; a potym kie sie dobr??e wyfcasuje, wyb'yli, to sie go zbiere, susy 
i t??uce; takie stolice som, biere sie stolica, znowu sie susy i miondli sie na cierlicy, 
cese sie na sce??i, k??aki wychodzo uosobno. Potym trsza psz???? na wr??eciono, abo na wusku???); 
potym si?? moce na motowid??o, kie sie namoce, to sie mocy i te p*sze??dzionka i ??okcie 
sie gotuje, wypiere, wyp??uce, ususy i daje sie do knopa ??). Knop kie wyrobi, to trsza 
b???y??i??, gotuje na kotliku i byli; po??yw?? sie wodom i b'yli na m??ace*). 
C. Nowo??, opowiada?? Daniel Durciok (Slawik), lat 70. 
Naprendzy sie zasieje, pote sie wybiere, pote sie ??obrafie na rafie, pote sie zamocy 
do wody do mocyd??a, pote sie wychodzo z wody, a po ziemi sie Po??cieli, pote pobedzie 
i dwa ty??nie na ziemi, pote sie pozb'yro, zwi??ze do l???o??ypek 2), pote sie podzieli na cuby 
a ususy, pote sie uot??uce takim kilofem, pote si?? miendli miendlicom, pote sie trsze 
za?? f cierlicy (w miendlicy jeden pach z wirchu, a dwa ze spotku; f cierlicy trszi pachi 
ze spotku, a dwa z wirchu); pote sie cese na sce??i, na takik go??dzikak, pote sie 
prsze??dzie na wusku ??), abo na wr??ecionie, pote sie zmoce na p rsze??dzionko na moto- 
widie, pote idzie do knopa 6), knop wyrobi na p??utno, p??utno sie pote b???yli prszi zuodzie, 
kie sie wyb???yli, to sie syje kosule, a gacief ??oktuse '). 
S??owniczek: ???) skrudli?? ??? bronowa??; 2) uo??ypka ??? wym????cony snopek; 3) stucha albo 
s??ufa ??? snopek lnu na dole rozczapierzony; 4) m??aka ??? ????ka zw??aszcza mokra; 5) wuzek ??? ko??owro?? 
tek; 6) knop ??? tkacz; r) ??oktusa ??? lniana p??achta. 
PIE??NI Z NOWOC1 
(??piewa?? Daniel Durciok, lat 70). 
/.Na Nowo??i bywom 
3. Wesele, wesele 
5.Go??a??ecka nie miut 
Do Klina po??yrom 
Ma??e weselontko 
D??yfce nie jagoda 
Bo jo sie tastela 
Wydaje mami??ka 
Chodzi??byk ku tobie 
Siuc/iajka') spod??ywom. 
Uostatnie d??yfcontko 
Ale nie s??oboda. 
2.Na weseluk by??a 
4. Tyr??icki, tyr??icki 
6. Powiadajo na mnie 
Niceg nie u??y??a 
Na tyr??ickak syski 
Ze jo korchelisko 3) 
Topaneckik 1) zdar??a 
Lepi kozy taj??cujo 
A jo hic nie pije 
G??oduk sie namar??a. 
Jag nowockie d??yfki. 
Len i) to go??a??cysko. 
S??owniczek: *) siuchaj ??? parobek, kawaler; 2) ??opanki ??? buciki; 3) korchelisko ??? pijak; 
4) len 
tylko.